قطاری سوی “خـــــــــدا” میرفت

همه مردم سوار شدند….

به بهشت که رسیدن همه پیاده شدن…

و فراموش کردن که مقصد “خدا”بود نه بهشت…!!!

برچسب ها : شعر درباره خدا - شعر عرفانی - اس ام اس درباره خدا - اس ام اس عرفانی - جملات عرفانی - شعر خدا - شعر عرفانی - شعر درباره خدا - زیبتترین شعر درباره خدا - شعر درباره خدا - شعر عرفانی - اس ام اس درباره خدا - اس ام اس عرفانی - جملات عرفانی - شعر خدا - شعر عرفانی - شعر درباره خدا - زیبتترین شعر درباره خدا -شعر درباره خدا - شعر عرفانی - اس ام اس درباره خدا - اس ام اس عرفانی - جملات عرفانی - شعر خدا - شعر عرفانی - شعر درباره خدا - زیبتترین شعر درباره خدا

خدایا

یک عمر زندگی کردیم

یک لحظه بیخیالمون نشدی ..

بقیشم تحمل کن ..

بیخیالمون نشو ..

هرچی باشیم .. بدترین بدترین ها هم باشیم ..

امیدمون فقط تویی ..

فقط تو ..

مهربانم شکرت ..

برچسب ها : شعر درباره خدا - شعر عرفانی - اس ام اس درباره خدا - اس ام اس عرفانی - جملات عرفانی - شعر خدا - شعر عرفانی - شعر درباره خدا - زیبتترین شعر درباره خدا - شعر درباره خدا - شعر عرفانی - اس ام اس درباره خدا - اس ام اس عرفانی - جملات عرفانی - شعر خدا - شعر عرفانی - شعر درباره خدا - زیبتترین شعر درباره خدا -شعر درباره خدا - شعر عرفانی - اس ام اس درباره خدا - اس ام اس عرفانی - جملات عرفانی - شعر خدا - شعر عرفانی - شعر درباره خدا - زیبتترین شعر درباره خدا

...:::... رحمت بی انتها....:::....

يا رب! گناه اهل جهان را به ما ببخش      ما را سپس به رحمت بى منتها ببخش

هرچند ما نه ايم سزاوار رحمتت     ما را بدان چه نيست سزاوار ما ببخش

گفتى كه مستجاب كنم گر دعا كنى     توفيق هم عطا كن و حال دعا ببخش

بگذر از آن گناه كه سدّ ره دعاست     هم بر دعاى ما اثرى برملا ببخش

قصد از دعا، اجابت امر است، ورنه من     خود كيستم كه با تو بگويم خطا ببخش

ما را شبى به باغ پر از نرگس فلك     يعنى: بدين كواكب نرگس نما، ببخش

تا بشكفد به گلشن دل ها گل اميد    ما را به فيض لطیف نسيم صبا ببخش

ما را اميد عفو تو مغرور كرد و بس    گر شد خطا، بدين سخن بى ريا ببخش

اين اولين گذشت تو نبود ز جرم ما    بخشيده اى چنان كه به ما بارها بب

تا همچو ديگران به نوايى مگر رسيم   ما را به سوز سينه هر بينوا ببخش

دل هاى ما كه تيره شد از زنگ معصيت     يا رب! به نور معرفت خود، صفا ببخش

دور ار ز كاروان سعادت فتاده ايم     ما را به رهروان طريق وفا ببخش

آلوده از نخست نبوديم كامديم     ما را به حسن سابقه، روز جزا ببخش

اشك ندامتى نفشانديم اگر ز چشم     ما را به چارده گهر پربها ببخش

روزى كه هر كسى به شفيعى برد پناه     ما را به آبروى شه انبيا ببخش

گر از خواص امّت مرحومه نيستيم     ما را به لطف عام شه اوليا ببخش

ما را ز اهل بيت ولايت اميدهاست      تقصير ما به حرمت خيرالنسا ببخش

گيرم به ما معاويه نفس، چيره شد       ما را به رأفت حسن مجتبى ببخش

تا بر حسين عقل سليم اقتدا كنيم     عصيان ما به خامس آل عبا ببخش

از شيخ و شاب چون همه بيمار غفلتيم      در سايه امام چهارم، شفا ببخش

در راه علم و معرفت از ما قصور شد      ما را به علم باقر احمدسخا ببخش

تا جز طريق صدق و صفا راه نسپريم      ما را به زهد صادق حيدرعطا ببخش

زين تنگناى محبس تن تا برون رويم      ما را به حلم موسى جعفر، بيا ببخش

از قربت ار به غربت دنيا فتاده ايم      عصيان ما به ساحت قدس رضا ببخش

ما را به آبروى جواد آن سپهر جود     يعنى تقى به علم و عمل مُرْتَقى(1) ببخش

يا رب، به سيّدالنقبا شاه دين، نقى    ما را به راه دين، نظر كيميا ببخش

هرچند رحمت تو فزون تر ز جرم ماست     ما را به حق عسكرى ذوالعطا، ببخش

عمرى ز ما اگرچه نديدى به جز خطا      يا ذاالكرم به مهدى صاحب لوا ببخش

ما را بدان دقيقه كه گلگون بِراق عشق      بى مصطفى شد از ستم اشقيا ببخش

بر آن دمى كه دلدل ميدان پردلى     بى مرتضى شد از ره جور و جفا ببخش

يا رب، بدان دقيقه كه عنقاى قاف عشق     رو كرد در حريم شه كربلا ببخش

يعنى كه ذوالجناح فلك سير شاه دين     بى شاه شد به سوى حرم برملا ببخش

يا رب، بدان دقيقه و ساعت كه اهل بيت     واقف شدند زان خبر غمفزا ببخش

...:::... الـــــــــــــــــهــــــــــــــــــی ...:::...

منو توبه شکستن بیشماره ، منو شرمندگی اشک و آهی

ندارم روی اینکه باز گویم ، پذیرا شو زمن این عذر خواهی

ملائک هم زمن دلگیر هستند ، شدن آزرده ازاین پر گناهی

گمان هرگز نمیکردم دوباره ، کنی ای مهربان بر من نگاهی

زیک لبیک تو با اشک گویم الهی یا الهی یا الهی

فدایت که به لطف و مهربانی مرا بر درگه خود میکشانی

من آلوده را رسوا نکردی ، گناهم دیدی و افشا نکردی

ندیدی گرچه ازمن جز جسارت ، تو با من جز به رحمت تا نکردی

تو حتی بر ملائک نامه ام را ، که پر از معصیت شد وا نکردی

ولی دانم که این رفتارها را بغیر از خاطر زهرا نکردی

بر او بخشده ای ام بس که عزیزاست دعایش را زمن پنهان نکردی

اگر چه خالصا توبه نکردم، تو مهلت داده ای ام تا باز گردم

دو چشم خیس و قلبی زار دارم ، زجمعی دلشکسته دیده زگریان

برای توبه کردن یار داند ، بهانه جور کردی تا ببخشی

تا ببخشی ،تو عفو ت رابه من سرشار دادی

مرا کردی سرافراز دو عالم ، که حب حیدر کرار دادی

علی را تو روبرویم نقش کردی ، مرا از مهر او بسیار دادی

الهی تا دم مرگم ببینم به من هم فرصت دیدار دادی